روی دستش، پسرش رفت، ولی قولش نه!


نیزه ها تا جگرش رفت، ولی قولش نه!


این چه خورشیدِ غریبی ست که با حالِ نزار،


پای نعشِ قمرش رفت، ولی قولش نه!


باغبانی ست عجب! آن که در آن دشتِ بلا،


به خزانی ثمرش رفت ، ولی قولش نه!


شیر مردی که در آن واقعه هفتاد و دو بار،


دستِ غم بر کمرش رفت، ولی قولش نه!


جان من برخیِ ” آن مرد ” که در شط فرات،


تیر در چشمِ ترش رفت، ولی قولش نه!


هر طرف می نگری نامِ حسین است و حسین،


ای دمش گرم!! سرش رفت، ولی قولش نه!

نظرات شما عزیزان:

رزسرخ

ساعت22:22---14 آبان 1393

هر چند که تشنه بود،

از آب نگفت!

از خشکی آن گلوی بی تاب

نگفت!

سلام بر حسین بن علی(ع)

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: